Mijn lieve kleine poppetje,
Je lag vanmorgen zo lief in je eigen bedje te slapen....en toen moest mama je wakker maken.
Je kreeg mooie kleertjes aan, nog even een beetje drinken en toen gingen we naar je schooltje.
Hier moesten we even wachten en toen werd er een groepsfoto gemaakt. Mama moest op de gang wachten. Wat duurde het lang.....en mama had je niet eens gedag gezegd! Je werd namelijk zo van mama's arm overgenomen en bij een juffie op schoot gezet. En sommige kindjes waren erg aan het huilen dus voor iedereen stil was.
Mama had gedacht dat ze je daarna terug zou krijgen maar niets was minder waar. Alle mama's moesten naar de keuken en de juffies gingen met jullie de individuele foto's maken in de gang. We konden dus wel gluren. Jij was als 4de aan de beurt. Maar toen ze je op je buik legde ging jij lekker op je handjes liggen sabbelen en wilde dus niet opkijken voor de foto. Toen legde ze je op je rug en hadden ze het gedaan. Jij begon te huilen. Toen werd je opgepakt en op je zij gelegd, maar je bleef huilen. Er werd gelijk gezegd "ze zal wel honger hebben". Nou dat had je helemaal niet!! Dus mama werd erbij gehaald en toen was je wel stil, maar het duurde te lang voor de fotograaf.
Dus mama werd erbij gehaald en moest gaan zitten en jou omhoog houden. Mama moest 1 hand onder je billen houden en 1 hand (onder je trui) tegen je buik). En dan rechtop! Ja jij beweegt zo veel dat je steeds naar achteren ging en mama je dus niet genoeg rechtop kon houden. De fotograaf was er geloof ik een beetje klaar mee dus mocht je maar samen met mama op de foto. Nu zat je stil en keek je netjes in de camera. Hup 1 foto geschoten en ze was klaar.
Mama mocht je toen weer mee naar huis nemen.Toen mama je jasje aandeed begon je te huilen. Omdat het regende was mama met de auto gegaan en ookal duurt de terugweg hoogstens 5 minuten, toen mama thuis kwam sliep je!
Je ligt nu nog lekker in je maxi-cosi, mama laat je nog even liggen dat je nog even lekker een beetje kan slapen. Als het zo weer tijd is om te eten haalt mama je eruit. Dan wordt je wakker namelijk.
Maar mama ziet er nu nog meer tegenop om je woensdag voor je eerste wendag weg te moeten brengen! Gelukkig mag mama er dan bij blijven maar mijn hart brak in duizend stukjes toen je begon te huilen en ze maar heel lakoniek zeiden dat je wel honger zou hebben.
Meisje meisje, mama hoopt dat je het er wel naar je zin zal gaan hebben! Weet wel dat mama het liefste gewoon bij jou was gebleven en dat mama jou met pijn in haar hart daar achter zal laten!
Mama houdt van jou!!
Dikke knuffel.
reacties (0)